3,5 week trekken we met onze rugzak door Thailand met Koen (1,5) en 17 weken zwanger van Jim…

Nog 2 nachtjes slapen

De things-to-do lijst wordt steeds korter. En we hebben zelfs al wat dingen klaargelegd en bij elkaar gezocht: flip-flops, sarongs (nu 3 ipv 2), duikbril (1 ipv 2), zaklamp, norit, ORS….

Ook Koen wat kleertjes van afgelopen zomer laten passen, helaas is bijna alles te klein geworden maar een paar dingen kunnen nog net. In ieder geval een goede reden om in Bangkok gelijk te gaan shoppen, op zoek naar leuke hempjes, petjes en korte broekjes. Ook een stel zwembandjes, sandaaltjes en waterschoentjes staan op de lijst.

Air Berlin vandaag gebeld om zitplaatsen te reserveren, en in mijn beste duits (engels;-)) geregeld dat we een gratis plek voor Koen tussen ons in hebben. Mooi! Dat wordt hopelijk dus toch nog een paar uurtjes slapen.

We hebben nog steeds geen idee hoe onze route zal lopen. We hebben in Bangkok in ieder geval een luxe suite in het Viengtai hotel gereserveerd voor de eerste 2 nachten. We weten precies waar dit hotel ligt, aangezien ons favoriete barretje om de hoek zit.

Sawadee kaaaa

We zijn er! Na een rustige vlucht met krappe zitplaatsen (wat waren we blij dat Koen een eigen stoel had) en weinig slaap, zijn we veilig geland in Bangkok. Koen vond de reis prachtig, en zwaaide alsof hij de koningin was naar de mensen waar hij langsschuifelde als hij door het gangpad liep.

Snel een taxi te pakken en deze sjeesde door het drukke verkeer naar Banglamphu, het oude Bangkok waar ons hotel staat. Inchecken, tentje van Koen opzetten en proberen nog een paar uurtjes te slapen. Makkie, voor ons alle drie!
Nu net wakker geworden en het gevoel dat het ochtend is, terwijl het 3 uur smiddags is… Ai, dat wordt dus toch een kleine jetlag!

Dag 2

Gister lekker rustig aan gedaan. Beetje rondgewandeld en oude plekjes weer opgezocht. Het is net alsof we hier vorige week nog waren! De warmte valt aardig mee, door het windje wat er staat is het goed te doen. Het meest herkenbaar is toch gelijk weer de geur van bangkok: vissaus, rijst, zweet en uitlaatgassen van tuktuks. Ook de prachtige exentrieke tempels die her en der oppoppen in de straatjes zijn een prachtig contrast met de wolkenkrabbers en marktkraampjes. Toch is het wel weer even slikken als we langs een aantal daklozen lopen die op straat liggen te slapen, waarvan er 1 letterlijk vel over been is. Ook dit is thailand…

Koen vindt het allemaal prachtig, hij kijkt zijn ogen uit. Stil zit hij in zijn wagentje alles op te nemen, en krijgt van bijna iedere Thai aandacht. Even zwaaien, lachen, een kriebel over zijn wangetje of buikje, hij vindt al die aandacht prima, maar gaat er niet echt op in. Behalve als hij aan de hand mee mag lopen, dan neemt hij voor alles de tijd.
Op jacht naar zomerkleertjes voor hem kwamen we langs een kraampje met crocs, en ja hoor, het werden de knaloranje stappers. 2 euro, tja, moet je dan nog afdingen??
Na Koen zijn slaapje gaan we naar het nieuwe Bangkok, waar we flink inkopen gaan doen. Remko heeft het uitgezocht, en ja, dan kun je er de donder op zeggen dat er ook een grote foodcourt is ;-) dat worden dus patatjes vanavond!

Naar het zuiden

Vanochtend vroeg op: spullen pakken, ontbijten en naar de airport: om kwart voor 10 vliegen we naar phuket! Niet om daar te blijven, maar om door te reizen naar één van de mooie eilandjes daar in de buurt. Het wordt waarschijnlijk Ko Yao, of Ko Phi Phi. We hebben nog niets geboekt en we hoorden net dat ivm Chinees Nieuwjaar alles zo goed als vol zit. Dat wordt nog spannend dus!

Ko yao

Na een spannende reis uiteindelijk op ko yao yai belandt, een relatief groot eiland dat nog niet overspoeld is met toeristen.
Aangekomen op Phuket airport werden we aangeklampt door allerlei Thai die ons een taxi, bungalow of combi van die 2 wilden aanbieden. Het eiland ko yao waar we naar toe wilden kenden ze wel, maar niemand wist daar accomodaties. Het telnr dat in onze lonely planet stond bij de bungalows waar we ons oog op hadden laten vallen werd wel opgenomen, maar niets teruggezegd… Vreemd. Ons bijna laten verleiden om op een aanbod in te gaan naar ko phiphi te reizen (mooi maar erg toeristisch en overprized) maar toch voor het avontuur gekozen en een taxi genomen naar de noordoost pier van phuket. Daar aangekomen bleek het een lokale pier te zijn en was er geen reguliere ferry naar ko yao. Maar gelukkig waren er een paar Thai en toeristen die dezelfde kant op moesten en al wachtten tot de boot vol was. Dus we konden zo instappen (buggy en koffers op het dak) en vertrokken gelijk.
Het was op het warmst van de dag dus zo’n boottocht is dan heerlijk verkoelend! Ook Koen genoot volop, riep steeds ‘bad, bad’ en lachte naar alle medepassagiers. Na een uurtje varen over het blauwgroene water en langs grote, steile kliffen kwamen we dan eindelijk aan op ko yao. Maar moesten we het kleine of het grote eiland hebben? Er is nl een ko yao yai en een ko yao noi….
Wordt vervolgd…

Aankomst op ko yao

Rond 3 uur legden we aan bij een verlaten pier: ko yao yai. We bleken de enige te zijn die hier van boord gingen, de rest ging door naar het andere eiland, noi. Hadden we ons dan toch vergist?
Daar stonden we dan, met al onze bagage met nergens iemand te bekennen. De boot was al weer afgemeerd en op weg naar de volgende stop. Koen viel bijna in slaap en ik moest ongelovelijk plassen…
Gelukkig kwam er iemand naar ons toe die vroeg of we een taxi wilden. Ja! Graag! Naar yaoyairesort please! Aaaah, dat was aan de andere kant van het eiland, zo’n 3 kwartier rijden. Ok, het bestaat dus toch, al wisten we nog steeds niet of we er wel terecht konden. Het mannetje belde voor ons een Engelssprekende vriend, die ons aan de telefoon vertelde dat hij wist dat het volgeboekt was omdat er een feest was. Maar hij wist 400 meter verderop wel nog bungalows, al lagen die niet aan zee. Wat nu?
Vertrouwend op onze ervaring toch besloten eerst zelf maar eens te kijken en niet klakkeloos alles aan te nemen. Dus alles de taxi in gehesen, wat trouwens een ‘song teao’ bleek te zijn, een omgebouwde pickup truck met in de laadbak aan weerszijden bankjes. Koen was opeens weer klaarwakker en genoot van de rit die langs kleine dorpjes, steile afgronden en groene bossen liep.
Uiteindelijk aangekomen bij het resort ( in Thailand heet alles wat hutjes verhuurd trouwens resort, dus de luxe variant die wij in Nederland kennen heeft daar niets mee te maken) ging ik eerst een kijkje nemen terwijl Remko met Koen bij de bagage bleef en wat drinken ging halen bij een klein stalletje aan het strand.
Het was zo’n 200 meter lopen over het strand en via het terras liep ik naar een soort van balietje waar een meisje zat. Toen ik vroeg of er nog bungalows vrij waren, keek ze bedenkelijk, en haalde haar baas erbij. Bleek er inderdaad een feest te zijn, ai! Het goede nieuws was echter dat er nog wel een hutje voor ons was, en de volgende dag er gasten uitcheckten er we meer keuze hadden. Mooi!
Helemaal blij ging ik de mannen het goede nieuws vertellen, want we hadden niet alleen onderdak, maar we hadden ook nog eens het mooiste plekje van heel zuidthailand gevonden: prachtig strand voor onszelf, zo’n 20 mooie bungalowtjes, gezellig terras aan het strand, lekkere ligbedden en een heel gemoedelijk sfeertje. En alles netjes en schoon, goed onderhouden.
En dat feestje? Bleek een verjaardagsfeest te zijn van een Zweedse jongen, met dj’s uit Australië, Engeland en bangkok. Bijna een soort bloemendaal-woodstock gevoel, maar dan beter! Had Remko nu toch maar z’n plaatjes mee genomen… (dit is de eerste vakantie dat ie ze thuis heeft gelaten).

Beachlife

Een dag op ko yao… Begint rond 8 uur, wanneer de zee nog vlak is en de zon net een uurtje op. Koen wordt wakker, knuffelt even met paps en mams en langzaam verplaatsen we ons naar het restaurant waar het ontbijt op ons wacht: broodjes met jam en boter, eitjes en koffie en jus erbij. Voor Koen is er een yoghurtshake en een bananenpannekoek, die hij bijna helemaal opeet. Ondertussen zijn zijn vriendjes ook wakker (Caesar van 1 uit Zweden, Sofie van 2,5 uit Amsterdam met haar Duitse papa en Menno van 5 van de zeilboot Noorderzon die al sinds hij 10 maanden is met zijn ouders de wereld rondzeild). Samen maken ze het restaurant onveilig met hun speelgoed en jacht op de katten die hier rondscharrelen. Daarna op naar het strand (10 meter van onze bungalow) en zwemmen, steentjes stoppen in de holletjes van krabben, voetballen of met zand en water in de weer. Wij kijken toe vanuit onze hangmat of ligstoel met koud drankje erbij.
Rond 12 uur is het tijd voor zijn middagdutje en kunnen wij rustig lunchen, boek lezen of even chillen (lees: dutten) in de hangmat ;-)
3 uur later heeft de kleine man weer genoeg energie opgedaan om het hele strandtafereel te herhalen, terwijl wij met de ouders van zijn vriendjes wat drinken en de zeilavonturen horen van Mirjam en frank, of tips van de Zweden die hier al 3 maanden zijn met de kleine Caesar. Een gezellig boeltje bij elkaar!
Samen kijken we dan hoe de zon ondergaat en de hemel prachtig rood, oranje en paars kleurt. In de baai dobberen altijd wel een paar zeilboten die hier voor anker gaan om wat te eten, het schijnt 1 van de mooiste baaien in de omgeving te zijn.
Als de zon onder is gaan we douchen, omkleden en eten. Wij 1 van de heerlijke curries of andere gerechten, Koen fried rice, een soort Thaise nasi. Na het eten wordt er nog even gesjanst met medegasten of het personeel, en dan is het tijd voor krabbenjacht! Gewapend met zaklamp lopen we over het strand en vangen we krabben met onze lichtstraal: Koen vindt het geweldig! Gelukkig zijn de krabben sneller dan hem ;-)
Uitgeput duikt hij daarna zijn tentje in om het klokje rond te slapen, terwijl wij nog wat drinken bij de bar of op onze veranda, waar een gecko ons elke avond gezeldschap houdt, wachtend op vliegjes en motjes die voorbij vliegen.
En morgen?
Waarschijnlijk weer zo’n dag….

Op verkenning

Gisterochtend was het tijd voor wat actie. Na het ontbijt zijn we het eiland gaan verkennen, op de brommer! Past precies met zijn drietjes, o nee, viertjes. Mijn buik neemt tegenwoordig ook meer plek in beslag dan daarvoor ;-)
Remko voorop, Koen ertussen in en ik achterop. Op naar het zuidpuntje van het eiland, met als kaart een vaag kopietje met wat wegen. Koen vond het heerlijk zitten op de broembroem, maar na 5 minuten werd het stiller en stiller tussen ons in en viel meneer van het monotone geluid en de warme bries in slaap! De eerste stop was de zuidpier, waar we even rondkeken en wat gingen drinken bij een Thais tentje. De vrouwen in de keuken vonden het geweldig, namen hem gelijk mee op de arm de keuken in waar hij werd neergezet op het aanrecht. Toen later een familietje kwam eten ging hij ook daar op schoot en maakten ze zelfs foto’s van elkaar met Koen op de arm!
Weer verder op weg naar het zuiden werd de verharde weg een zandweg. Na enkele kilometers kwamen we bij het water en kronkelde de weg langs de kust. Mooie eilandjes aan de overkant, veel longtail boten en overal visnetten en manden. Aan het eind van de weg hadden we het zuidpuntje bereikt, en zagen we allemaal hutten op palen in het water met houten steigertjes erachter. Hier woonde een visserskolonie, die hele kleine visjes vangen en ze te drogen leggen op grote blauwe doeken die ze als lange tafels achter elkaar plaatsen. Prachtig gezicht! Vanuit een hangmat onder een boom zwaaide een mannetje naar ons en wat kinderen scharrelden rond, maar verder was het rustig daar.
Weer de lange weg terug volgend maakten we nog een stop om te tanken, en een stop om babypoeder, koekjes en zonnebrand te kopen in lokale shopjes. Iedereen is vriendelijk en lacht naar ons, en Koen zijn wangen zijn een geliefd doelwit om even aan te raken (niemand raakt zijn hoofd aan omdat dat volgens de Thai heilig is en aan de goden toebehoord).
Veilig komen we weer aan bij ons huisje waar Koen alsnog (weer) een slaapje doet.
Als we even later om het hoekje gluren ligt hij op zijn rug met zijn armpjes en beentjes gespreid, alsof hij nog steeds op de brommer zit. Volgens mij hoorde ik hem zelfs broembroem zeggen in zijn slaap…. ;-)

Ko lanta

We zijn goed aangekomen op ko lanta vandaag, om half 7 vanochtend weg, om 2 uur op de plaats van bestemming. We zitten in Golden Bay Cottages, lekker luxe! Morgen meer, nu eerst slapen…

Heerlijk genieten weer! We zijn de eerste dag met een tuktuk Ban Saladan, het dorpje in geweest om wat inkopen te doen. Paste precies met z’n allen + buggy. Remko een nieuwe zwembroek gescoord van Billabong, en Koen ook. Stoere beachboys!
Smiddags Koen zijn dutje en wij onze rust, eind vd middag kokkels zoeken met zijn allen. Bij laagtij ploppen deze venusschelpen ineens op uit de modder, je schrikt je rot als je net lekker aan het genieten bent aan de rand van het water! De lokale mensen maken hier gretig gebruik van en lopen met mandjes aan hun arm te zoeken en voelen in het zand. Menig toerist helpt ze een handje, wel een grappig idee dat diezelfde toerist ‘savonds iets met seafood kan bestellen waarin diezelfde kokkels zijn verwerkt!
Bij zonsondergang drinken we een drankje en eet Koen een ijsje, 1 van de weinige momenten waarop hij langer dan 2 seconden stilzit ;-)

Tuktuk

Voor de grap informeerden we eigenlijk of we geen tuktuk, een brommer met zijspan konden huren, en waren niet eens zo verbaasd dat het geregeld kon worden! Zoals zoveel dingen hier, iedereen heeft wel vrienden of familie die gebeld kunnen worden als iets nodig is.
Wij dus op pad in het gammele karretje, eerst nog een beetje wennen maar al snel ging het soepeltjes. Het leukste was dat we nu zelf naar de taxichauffeurrjes ‘taxi, taxi?’ konden roepen. Lachen dat ze deden!
De eerste stop was bij Beebee Bungalows, de plek waar we 2 jaar geleden een tijd hebben gelogeerd, en we ontdekten dat we in verwachting waren van Koen. Erg bijzonder plekje dus voor ons!
Toen we het pad op kwamen lopen tussen de unieke hutjes/bouwwerken door, kwam An, de eigenaar ons tegemoet. Hij herkende ons gelijk! Ook dat vind ik erg bijzonder, dagelijks ziet hij zoveel nieuwe gasten komen en gaan, dat ik niet verwachtte dat hij gelijk weer wist wie we waren.
Lekker even een icecoffee gedronken en in een van de vele hangmatten gehangen, en toen weer onderweg. Volgende stop was even in een dorpje kijken naar zwembandjes voor Koen, in het andere dorp waren alle kleine maatjes uitverkocht. Gelijk een leuk strandjurkje gescoord in een shopje waarvan de jongen remko even had geholpen met de tuktuk (hoe moet zo’n ding op de handrem?). Daarna wat gedronken in een moslimtentje, waar een moederpoes met 6 jonkies rondliep. Koen was ondertussen al in slaap gevallen en aan zijn voeten lag ook een babypoesje lekker te slapen. Zo’n leuk gezicht!
Rond het middaguur het strand opgezocht, het is hier echt bloedheet dan, 35 graden in de schaduw! We kunnen ons niet voorstellen dat het in Nederland weer sneeuwt!
Uiteindelijk beland in een reggaetentje, erg leuk ingericht met op het smalle strand een parasollen-tentdak voor de schaduw, erg grappig. Lekker even gegeten en gezwommen en toen bleek dat Koen z’n middagslaapje liever op de brommer deed, na 2 uurtjes weer onderweg gegaan.
Nog even een laatste stop in het dorp, en toen op naar ons huisje, nog even naar het strand de zonsondergang kijken en zwemmen en Koen vroeg laten eten zodat wij even later met babyfoon rustig diner voor twee hadden.

Weer on the road

Na een heerlijk lui dagje op het strand, een massage en pedicure (tja, de nagellak van m’n teennagels was toch echt aan vervanging toe…) en eten in een thais tentje (het ziet er altijd niet uit qua inrichting en van sfeerverlichting hebben ze ook nog nooit gehoord maar het eten smaakt des te beter) vanavond een vlucht geboekt naar ko samui, aan de andere kant van Thailand. Misschien blijven we daar een paar dagen, misschien reizen we ook wel gelijk door naar ko phangan. Vrijheid blijheid!

Ko phangan

Gister een heerlijk reisdagje gehad sochtends rustig kunnen ontbijten, om 11 uur kwam de minivan ons oppikken om ons naar de luchthaven van Krabi te brengen. Een ritje van 2 uur, maar de tocht met 2 ferryboten bracht wat afleiding. Leuk hoe iedereen in zo’n busje eten en drinken met elkaar deelt, wij hadden chips en van een Thais mannetje kregen we hardgekookte kwarteleitjes.
Om 1 uur op de luchthaven, inchecken en nog snel een ticket voor Koen kopen, en toen lopend naar ons propeller vliegtuigje. 2 uur stegen we op, kwart voor 3 landen we op ko samui. Daar een busje naar de pierwaar om 4 uur de boot naar ko phangan vertrok. Nog lekker even tijd om wat te drinken en toen aan boord. Heerlijk verkoelend zo’n boottochtje! Aangekomen in hat rin, het fullmoondorpje, een taxibusje naar de noordwestkant van het eiland waar we een bungalow op het oog hadden. Het werd long bay resort, aardige hutjes met airco en leuke tafeltjes op het strand, waar we gelijk aan konden schuiven voor de BBQ! Life muziek in de vorm van een Thais mannetje met gitaar die heeeel er vals zong, maar zijn vrouw hield Koen leuk bezig dus wij vonden het al lang prima ;-)

Hat Rin

Na 2 dagen long beach, toch de ‘drukte’ opgezocht van Hat Rin, het fullmoon dorpje. Leuk resort, sarikantang bungalows, gevonden aan de rustige kant van het dorp.
Koen doet nu zijn middagdutje en wij zitten even op de veranda.
Gisterochtend een heel eind gelopen over de steile heuvels naar de volgende baai, Hat Salad. Erg mooi! Leuke bungalows ontdekt, maar helaas waren ze allemaal al bezet. Wie weet, iets voor de volgende keer! De terugweg maar een taxi genomen, weer die steile heuvels op en af leek ons geen goed idee zo midden op de dag. Smiddags lekker gelunched op het strand en Remko nog gesnorkeld, zag een baracuda van een meter! Savonds nog een strandwandeling gemaakt en bij een van de strandtentjes gegeten. Vermaak genoeg, eerst in de vorm van zo’n vuur-acrobaat (je weet wel, met zo’n brandende staf slingerend) en daarna een kleine koenemans die ging voetballen met de obers. Het hele terras moest lachen om zijn snelle pasjes en het fanatisme waarmee hij achter de bal aan liep. Iedereen lag helemaal in een deuk toen er een witte prop uit zijn broekspijp kwam zetten: zijn luiertje was losgeraakt en zocht een uitweg!

Strandwandeling

Vanochtend een stuk over het strand gelopen, richting de boardwalk die we in de verte over de rotsen zagen lopen. Onderweg nog wat schattige hutjes tegengekomen en een restaurantje met een autobandschommel aan een palmboom waar we alle drie tegelijk op konden. Aan het eind van de boardwalk nog een restaurantje gevonden, en dat was gelijk het einde van het pad. Wat een mooi stukje van het eiland zijn we terecht gekomen! En dat zo dicht bij Hat Rin.. ondertussen werd het stiller en stlller op remko’s arm, en viel Koen onder het lopen gewoon in slaap! Nu ligt hij lekker in de schaduw en komt Remko aanlopen met een ijsje en een verse lemonjuice. Mmmm!

Gisteravond naar Hat Rin gewandeld, het dorpje waar we 8 jaar geleden ook zijn geweest. Wat toen nog een hippie-achtige relaxte kolonie was, is nu een chaotische kermis in het teken van fullmoon, blackmoon of halfmoon. Wat een verschil! We herkennen nog 2 straatjes, maar geen enkel shopje of cafeetje is hetzelfde gebleven. Waar we toendertijd een hutje op het strand hadden, staan nu stenen villa’s met zwembad.
Wel is het een gezellige drukte en we verdwalen in de straatjes. Nog een paar boodschapjes gedaan bij de 7 eleven en toen geprobeerd de weg naar huis weer te vinden (wat uiteindelijk wel gelukt is ;-))

De laatste dagen

En dan zit het er bijna al weer op! Gister tickets geboekt om vanaf ko samui vrijdagochtend naar bangkok te vliegen, de vlucht naar Düsseldorf vertrekt tegen 12 uur smiddags dus we kunnen vanaf samui een vroege vlucht nemen zodat we Bangkok niet meer in hoeven. Aan één kant wel jammer, maar wel zo praktisch. Vandaag nog 1 dag op ko phangan en morgen de boot naar samui waar we de laatste dag doorbrengen.

Aftellen

Vanochtend op Ko Samui aangekomen, na een ruige oversteeki, het heeft namelijk enorm geonweerd en gestormd vannacht! Hoge golven dus, en Koen vond het helemaal niet leuk. Na 10 minuten kwam zijn ontbijtcracker er weer uit, ai, zeeziek dus!

Voorop de boeg in de wind gaan staan en toen was het gauw over, helemaal nadat hij bij de kapitein mocht zitten.

Nu een leuk huisje gevonden voor de laatste dag, bij Honey cottages op Chaeng Mon baai. Zometeen nog even naar Big Buddha en wat shoppen en dan vroeg uit de veren voor een lange trip home… snik.. (stiekem hebben we het er nog even over gehad of we de vlucht niet een paar dagen konden verplaatsen… maar ach, naar huis moeten we toch).

Weer thuis

We zijn weer heelhuids thuisgekomen. De vluchten verliepen prima, wederom een eigen stoel voor Koen gelukkig. Al met al een vermoeiend dagje, van deur tot deur toch 20,5 uur onderweg geweest…

Nu proberen gelijk weer het ritme van Nederland op te pakken, dat tijdsverschil (het is daar 6 uur later) is toch best heftig. Verder hebben we onze boterhammen met oude kaas, stamppot met gehaktballen en echte filterkoffie al weer in the pocket. We kijken terug op een heerlijke tijd waarin we volop van elkaar, de zon, zee, strand en Thailand hebben genoten. Is er nog iets tegengevallen? Nee, hooguit dat de tijd voorbij vloog en we zeker nog een keer terug willen!